The Fame Monster jest drugim album studyjnym wydanym przez Lady Gagę. Na początku osiem nowych piosenek miało być dodane do płyty The Fame, tworząc reedycję, ale wytwórnia Gagi poinformowała w MTV 10 listopada 2009 r., że będzie on sprzedawany jako drugi album artystki. Pomysł kolejnej reedycji wydawał się wokalistce nie w porządku wobec fanów, co skłoniło wytwórnię do zmiany decyzji w tej kwestii. The Fame Monster Deluxe będzie zawierać również debiutancką płytę artystki. Liczba sprzedanych egzemplarzy obejmuje dwa wydawnictwa: The Fame oraz The Fame Monster E.P. Ich wspólna sprzedaż, którą możemy uznać za ogólną albumu The Fame, wynosi 4 mln.

Pomysł na The Fame Monster zrodził się w głowie artystki na początku marca 2009 r. Pisząc piosenki podróżowała ona po świecie i dlatego kompozycja jest zainspirowana muzyką gotycką oraz pokazami mody. Płyta przedstawia ciemniejszą stronę sławy.

W niektórych krajach album będzie sprzedawany razem płytą The Fame, a w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii oddzielnie. Płyta w większości krajów osiągnęła pozycję w pierwszej dziesiątce oficjalnej listy sprzedaży płyt. "Bad Romance" zostało wydane jako pierwszy singiel z EP-ki. Singel bardzo szybko zdobył miejsca w pierwszych dziesiątkach list przebojów. Gaga zapowiedziała również tournee The Monster Ball Tour, promujące płytę, które jest zapowiedziane na okres od 27 listopada do grudnia 2010.

W Ameryce Północnej i Wielkiej Brytanii album zawiera osiem nowych, nigdzie wcześniej nie publikowanych utworów. Oficjalna strona Lady Gagi potwierdziła Deluxe Edition krążka, zawierający także cały pierwszy album The Fame, jako bonus dysk. W Stanach Zjednoczonych będzie dostępny box-set pod nazwą The Fame Monster Super Deluxe, zawierająca oprócz dwóch płyt, kosmyk włosów piosenkarki, jej zapiski oraz specjalną książeczkę zawierającą wszystkie teksy piosenek oraz specjalne zdjęcia.

Tytuł Monster to przypadek. Lady w marcu 2009 roku miała napisane już kawałki na płytę, zanim spotkał się z nią Dr. Dre i Noel Lee, szef z BSM Records, w celu omówienia współpracy. Gaga wyjaśniła, że w tym okresie miała obsesję na punkcie potworów w filmach, w roli głównej. Według niej sława jest potworem w społeczeństwie. Album zawiera mroczne przeżycia Gagi z roku 2008, kiedy to rozpoczęła karierę oraz z roku 2009, gdzie jej kariera nabrała już tempa. Płyta zawiera to wszystko, o czym Gaga nie śpiewała na poprzednim krążku. Inspiracją dla stworzenia nowego materiału, były podróże Lady Gagi, szczególnie zwiedzanie Europy Wschodniej.

Ballada "Speechless" jest dedykowana ojcu Lady Gagi. Piosenka "Bad Romance" opowiada o koszmarze, który przeżyła, przez wdanie się w romans. Postanawia więc zabić swego kochanka. Nowe utwory nie dotyczą sławy, pieniędzy, a raczej jej osobistego życia czy fanów. Gaga porównała płyty The Fame i The Fame Monster jako przeciwieństwa. Przyrównała te albumy do Yin i Yang.

Oficjalna okładka płyty przedstawia Gagę jako mordercę, a alternatywny cover okładki Gagę jako ofiarę.

The Independent uznał, że piosenka "Bad Romance" nadała ton albumowi. Utwór świetnie dominuje z okładką, zawierającą elementy gotyckie. Piosenka ta odnosi się do Booneya M, a muzyka przypomina piąty studyjny album Depeche Mode Black Celebration  z 1986 roku. Teksty zawierają metafory zombie w piosenkach takich jak "Monster" (...zjadł moje serce...), "Teeth", czy "Dance in the Dark", których teksty odnoszą się do znanych osób, które spotkał tragiczny koniec, takich jak: Marilyn Monroe, Judy Garland, Sylvia Plath, Księżna Diana i JonBenét Ramsey, Beauty Queen. "Monster" składa się z jąkania syntezatorów i ciężkiej perkusji. "Speechlees", jest inspirowane utworem, który porusza obraźliwe teksty. Owy utwór składa się z harmonii wokalnej i gitarowej, które PopMatters porównał do pracy Freddiego Mercurego z Queen. Piosenka została nagrana z wszystkimi żywymi instrumentami takie jak bębny, gitary i bas, oraz zawiera elementy, w których Gaga gra na żywo na fortepianie. W "So Happy I Could Die" Gaga przedstawia odę do masturbacji. Jest to miłosna piosenka, która według Gagi nadaje się do picia, tańca i dotykania się. "Alejandro" zawiera elementy muzyki ABBA i Ace of Base. "Telephone" opowiada o piosenkarce, która zamiast odebrać telefon od ukochanego, woli szaleć na parkiecie. Lady Gaga wraz z Beyoncé szybko śpiewają tę piosenkę wraz z podwójnym bitem. Ostatnia piosenka "Teeth" zawiera muzykę gospel i teksty napisane w stylu S & M.

Początkowo album miał być reedycją krążka The Fame, ale Gaga powiedziała telewizji MTV 12 grudnia, że album będzie osobnym projektem. Lady zapowiedziała również ukazanie się The Fame Monster Deluxe Edition i Super Deluxe Edition, który ukaże się 15 grudnia 2009 roku. Box-set zawierać będzie asortyment wyrobów z produkcji Haus of GaGa oraz kosmyk włosów artystki.

Pierwsza okładka pokazuję Gagę w blond peruce, w czarnej skórzanej kurtce. Prawą ręką piosenkarka zakrywa sobie twarz kołnierzem kurtki. Druga okładka natomiast ukazuję Lady jako brunetkę. Lewe oko artystki łzawi czarnymi łzami. Lady Gaga chciała by jej wizerunek był mroczniejszy, niż ten z poprzedniej płyty. Obie okładki ukazują gotycki styl.

W Stanach Zjednoczonych The Fame Monster osiągnęła pozycję piątą, dzięki 174.00 sprzedanym płytom. The Fame Monster Deluxe Edition osiągnęło natomiast pozycję szóstą, dzięki 151.000 sprzedanym płytom. Recenzja albumu znajduje się na szczycie listy Digital Albums ze sprzedażą 65.000. Siedem z ośmiu piosenek ze sprzedażą 65.000. Siedem z ośmiu piosenek były notowane na liście Hot Digital Songs. W Kanadzie album zadebiutował na pozycji drugiej, jako samodzielny album. W Australii i Nowej Zelandii krążek znajduje się na pozycji dziesiątej. Podobnie było w Niemczech, Irlandii i Danii. W Japonii album znajduje się na siódmym miejscu.

W Wielkiej Brytanii nie wydano albumu bez dodatkowego bonusowego krążka, tylko jako Deluxe Edition. Album skoczył o siedem pozycji. Na początku znajdował się na pozycji pięćdziesiątej piątej, a w następnym tygodniu znalazł się na pozycji czterdziestej ósmej. Wszystkie utwory znalazły się na angielskich listach przebojów. Największy skok osiągnął utwór "Telephone", który z pozycji czterdziestej wskoczył na miejsce trzydzieste.

Po raz pierwszy zaproponowano album w Saturday Night Live, gdzie Gaga wykonała krótką wersję "Bad Romance" na pianinie. W dniu 16 listopada 2009, Gaga wykonała utwór "Speechless" w Los Angeles Museum of Contemporary Art, z powodu obchodzenia trzydziestej rocznicy muzeum.

Wcześniej Gaga ogłosiła, że jedzie w trasę z Kanye Westem. Trasa pod nazwą Fame Kills Starring: Lady Gaga i Kanye West została odwołana z powodu incydentu, który miał miejsce na MTV Video Music Awards 2009 z Taylor Swift. Kanye powiedział, że bierze przerwę od muzyki. Na MTV VMA 2009, gdy ogłoszono, że najlepszym teledyskiem roku jest klip do piosenki Taylor Swift, Kanye West wbiegł na scenę i krzyknął, że nagroda należy się Beyoncé.

W dniu 16 listopada 2009 roku Gaga pojawiła się w odcinku Gossip girl CW w odcinku "The Last Days of Disco Stick", gdzie wykonała swój pierwszy singiel "Bad Romance".

Dysk 1 (Standardowa Edycja oraz Deluxe Edition)

   1. "Bad Romance" (Lady Gaga, RedOne) - 4:55
   2. "Alejandro" (Lady Gaga, RedOne) - 4:37
   3. "Monster" (Lady Gaga, RedOne) - 4:09
   4. "Speechless" (Lady Gaga, Ron Fair) - 4:30
   5. "Dance in the Dark" (Lady Gaga, Fernando Garibay) - 4:48
   6. "Telephone" (featuring Beyoncé) (Lady Gaga, Rodney Jerkins) - 3:40
   7. "So Happy I Could Die" (Lady Gaga, RedOne) - 3:55
   8. "Teeth" (Lady Gaga, Teddy Riley) - 3:40

Dysk 2 The Fame (tylko Deluxe Edition)

   1. "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) (RedOne, Akon) – 4:01
   2. "LoveGame" (RedOne) – 3:36
   3. "Paparazzi" (R. Fusari) – 3:28
   4. "Poker Face" (RedOne) – 3:57
   5. "I Like It Rough" (Kierszenbaum) – 3:22
   6. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (M. Kierszenbaum) – 2:55
   7. "Starstruck" (Space Cowboy & Flo Rida) – 3:37
   8. "Beautiful Dirty Rich" (R. Fusari) – 2:52
   9. "The Fame" (M. Kierszenbaum) – 3:42
  10. "Money Honey" (RedOne) – 3:08
  11. "Boys Boys Boys" (RedOne) – 3:22
  12. "Paper Gangsta" (RedOne) - 4:23
  13. "Brown Eyes" (R. Fusari) – 4:03
  14. "Summerboy" (Brian & Josh) – 4:13
  15. "Disco Heaven" (bonus track internetowa edycja) (Fusari, Tom Kafafian) - 3:41
  16. "Again Again" (bonus track japońska i angieslka edycja) (R. Fusari) – 3:04
  17. "Retro, Dance Freak" (bonus track meksykańska, japońska, brazylisjka i europejska edycja) (R. Fusari) – 3:22