The Fame to debiutancki album amerykańskiej piosenkarki, Lady Gagi. Gaga nad albumem pracowała z takimi producentami jak: RedOne, Akon, Space Cowboy, Martin Kierszenbaum czy Rob Fusari. Wydany został 19 sierpnia 2008 przez Interscope Records. Głównym tematem piosenek są sława i pieniądze. Utwory w większości inspirowane są miłością Gagi, sławą i zawiłością sławnych, bogatych i znanych osób w showbiznesie. Płyta inspirowana jest latami 80.

Album otrzymał w większości krajów pozytywne opinie. Na albumie Lady porównana jest do Gwen Stefani. Album otrzymał recenzje numer jeden Wielkiej Brytanii, Kanadzie i Irlandii. W Stanach Zjednoczonych album zadebiutował cztery miejscu listy Billboard 200 i szczycie Billboard Top Electronic Albums. Na całym świecie album sprzedał się w nakładzie czterech milionów egzemplarzy.

W wywiadzie dla Gakcity.com Gaga powiedziała, że w każdym wydaniu utwór numer osiem różni się. W Stanach Zjednoczonych jest to utwór "Starstruck" z gościnnym udziałem Space Cowboya oraz Flo Ridy (produkcja Space Cowboya), a w Kanadzie i Australii – "Vanity". Numer osiem w Wielkiej Brytanii i Europie to piosenka "Money Honey" (produkcja RedOne'a). Cały album wciekł do internetu 19 sierpnia 2008 roku, godzinę i trzynaście minut po premierze na iTunes. W Polsce album osiągnął dotychczas pozycję 6, sprzedał się w nakładzie pow. 10,000 egz. i otrzymał status Złotej Płyty.

Pierwsze dwa single "Just Dance" i "Poker Face" osiągnęły pierwsze miejsca w sześciu, tych samych krajach. "Poker Face" osiągnął pozycję numer jeden w prawie wszystkich krajach na świecie. Następne single "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)", "LoveGame" czy "Paparazzi" osiągnęły także pozytywne opinie i miejsca w notowaniach. Album dołączony jest do The Fame Monster jako bonus disc w specjalnej edycji albumu.

2 grudnia 2009 roku ogłoszono nominacje do 52 gali rozdania nagród Grammy. Okazało się, że Gaga nominowana jest w sześciu kategoriach, a sam album w dwóch: Najlepszy album electronic/dance i w kategorii album roku......

Po pracowaniu w klubach nocnych Gaga postanowiła wydać album o nazwie The Fame. Lady wyjaśniła, że pop kultura jest sztuką, a sława to uczucie, które może ogarnąć każdego. Artystka chce aby podczas słuchania tej płyty ludzie czuli się jak na imprezie, chce by ludzie czuli się sławni po odsłuchaniu tego albumu. Nad albumem piosenkarka pracowała dwa i pół roku, nad albumem pomagał jej producent RedOne, który jest odpowiedzialny za większość kawałków. Piosenki są radosne, tak by osoby przeżywające trudne czasy mogli zapomnieć o złej teraźniejszości. Drugi utwór z płyty "LoveGame" jest inspirowany seksem między kobietą, a mężczyzną w klubie disco. Został napisany przez artystkę w niecałe cztery minuty. "Paparazzi" jest interpretowany w różnych znaczeniach. w wywiadzie z About.com Gaga wyjaśniła, że tematem piosenki jest morderstwo i pornografia. Inspirowany jest walką, głodem sławy i miłością. Singiel ten zadaje pytanie czy można mieć zarówno sławę jaki i miłość.

"Poker Face" był inspirowany przez chłopaków Gagi, którzy korzystali z hazardu. Utwór "Boys, Boys, Boys" jest inspirowany piosenką Motley Crue "Girls, Girls, Girls". Gaga chciała stworzyć żeńską wersję tej piosenki. "Beautiful Dirty Rich" podsumował jej życie kiedy to Stefani brała narkotyki była na skraju wyczerpania. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" ukazuje zerwanie z chłopakiem i zastąpienie go nowym. "Brown Eyes" był inspirowany zespołem Queen i według Gagi to najbardziej wrażliwa piosenka na albumie.

W wywiadzie dla MTV Gaga powiedziała, że chciała stworzyć coś, czego brakuje w współczesnym świecie. Połączyła wizualne obrazy z muzyką, połączenie to pokazuje na scenie.

Muzyka inspirowana jest końcem lat 70 XX wieku. Gaga zaczerpnęła część pomysłów od muzyków rockowych, takich jak Dawid Bowie i Queen. Gaga stworzyła chwytliwe piosenki pop, łączące styl tych artystów rockowych. Utwory, takie jak "Just Dance", "Poker Face" czy "LoveGame" zawierają szybki beat i ciemne brzmienie. "Just Dance" zawiera dance beat, a "Money Honey" ma umiarkowane tempo, w stylu techno. Wszystkie te piosenki mają elementy R&B, użyto w nich syntezator, by stworzyć bardziej nowoczesny styl. "Paparazzi" posiada namiętny beat, a "Summerboy" ma wpływy muzyki Blondie. "Eh, Eh" traktowana jest jako ballada w porównaniu do reszty piosenek z płyty. Singiel ten ma elementy z lat 80 oraz wprowadzenie z "Umbrelli" Rihanny. Teksty zawierają podtekst o tematyce erotycznej. Element z piosenki "Poker Face" "mama-mama-mama-mah" jest skopiowany z piosenki "Ma Baker" Boney M. z 1977 roku. "Just Dance" opowiada o stanie nietrzeźwości podczas imprezy, "LoveGame" o seksie, miłości i sławie. "Paparazzi" pokazuje obsesję fotografów na punkcie osób znanych.

Gaga wydając płytę chciała powiedzieć, że nawet kiedy się jest biednym, można się poczuć sławnym i brudno bogatym.

Album otrzymał pozytywne opinie. Płyta otrzymała 71 gwiazdek na 100 od Metacritic. Matthew Chisling z All Music Guide stwierdził, że album zawiera elektroniczne bity i jest dobrą płytą popową, zawierającą brzmienie w wysokiej jakości. Płyta bawi i zachęca do tańca. Mikael Wood z Entertainment Weekly dał The Fame ocenę B, mówiąc, że płyta jest wyjątkowa i zawiera wizję czystego świata, którego atutami jest piękno, brud bogatych. Alexis Petridis z The Guardian powiedział, że płyta zawiera dobre melodie. Według niego każda piosenka mogłabybyć hitem. Evan Sawdey z PopMatters skrytykował piosenki takie jak "Eh, Eh", "Paper Gangsta" i "Brown Eyes", które według niego nie pasują do dancowego albumu.

Joey Guerra z Houston Chronicle, zauważył, że chociaż utwory na albumie nie są innowacyjne, to Gaga zasłużyła na "kredyt" na wniesienie prawdziwej muzyki dance wśród społeczeństwa. Genevieve Koski z AV Klub i Sal Cinquemani z Slant Magazine porównaali wokal Gagi wokal z Gwen Stefani. Koski powiedział, że album jest "napędzany przez wspaniałe beaty, które są przekładane dancową energią, która dobrze wróży długiej grze klubu, który tak naprawdę jest cały punkt." [27] Cinquemani powiedział, że "piosenki Gagi są tanie [... ] i zawierają bezsensowne bzdury [...], i jej partie wokalne są nierówne [...]. Według niego najlepsze kawałki na płycie to "Poker Face", "Starstruck", "Paper Gangsta" i "Summerboy" – reszta nie powinna się znaleźć na albumie" Freedom du Lac z Washington Post skrytykował album za brak oryginalności. Sarah Rodman z Boston Globe napisał, że na pierwszy rzut oka piosenki disco Lady Gagi można łatwo pomylić z bezmyślnymi kawałkami Pussycat Dolls. Dziekan Amerykańskiej Krytyki Rocka stwierdził, że album jest płytki.

Album The Fame i singel pochodzący z niego "Poker Face" zdobył pięć nominacji do 52 gali rozdania nagród Grammy. Sam album nominowany jest w dwóch: Album roku i najlepszy album elektroniczno dance'owy.

Aby wypromować swój album, Gaga wystąpiła w kilku programach na świecie. Pierwszy raz pojawiła się w Logo NewNowNext Awards 7 czerwca 2008 roku. Wystąpiła również w odcinku So You Think You Can Dance programu Jimmy Kimmel Live!, w programie Tonight Show with Jay Leno. Gaga wystąpiła także w Wietnamie, w 57 konkursie piękności. 31 stycznia 2009 roku wystąpiła w irlandzkiej telewizji RTÉ One's w programie show Tubridy Tonight. Trzy piosenki z płyty zostały wykorzystane na kanale The CW, w serialu Gossip Girl: "Paparazzi" w odcinku "Summer, Kind of Wonderful", "Poker Face" w "The Serena Also Rises" i "Money Honey" w "Remains of J". [Gaga również wykonywała "Poker Face" w amerykańskim Idolu, dnia 1 kwietnia 2009.

Aby uczcić rozpoczęcie pokazu Dirty Sexy Money, ABC stworzył teledysk do piosenki Gagi "Beautiful, Dirty, Rich" reżyserii Meliny Matsoukas.Początkowo miał być to drugi singiel pochodzący z albumu, ale zastąpiono go utworem "Poker Face". Powstały dwie wersje teledysku. Pierwsza składa się ze zdjęć z Dirty Sexy Money, druga wersja to rzeczywisty klip do piosenki.Piosenka zadebiutowała na osiemdziesiątym trzecim miejscu listy UK Singles Chart. Trasa promująca album rozpoczęła się 12 marca 2009 roku w San Diego, w Kalifornii.

Wydanie standardowe

   1. "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) (RedOne, Akon) – 4:01
   2. "LoveGame" (RedOne) – 3:36
   3. "Paparazzi" (R. Fusari) – 3:28
   4. "Beautiful Dirty Rich" (R. Fusari) – 2:52
   5. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (M. Kierszenbaum) – 2:55
   6. "Poker Face" (RedOne) – 3:57
   7. "The Fame" (M. Kierszenbaum) – 3:42
   8. "Money Honey" (RedOne) – 3:37
   9. "Again Again" (R. Fusari) – 3:04
  10. "Boys Boys Boys" (RedOne) – 3:22
  11. "Brown Eyes" (R. Fusari) – 4:03
  12. "Summerboy" (Brian & Josh) – 4:13
  13. "I Like It Rough" (bonus track) Kierszenbaum) – 3:22

Reedycja

   1. "Just Dance" (featuring Colby O'Donis) (RedOne, Akon) – 4:01
   2. "LoveGame" (RedOne) – 3:36
   3. "Paparazzi" (R. Fusari) – 3:28
   4. "Poker Face" (RedOne) – 3:57
   5. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (M. Kierszenbaum) – 2:55
   6. "Beautiful Dirty Rich" (R. Fusari) – 2:52
   7. "The Fame" (M. Kierszenbaum) – 3:42
   8. "Money Honey" (RedOne) – 3:08
   9. "Starstruck" (Space Cowboy & Flo Rida) – 3:37
  10. "Boys Boys Boys" (RedOne) – 3:22
  11. "Paper Gangsta" (RedOne) – 4:23
  12. "Brown Eyes" (R. Fusari) – 4:03
  13. "I Like It Rough" (Kierszenbaum) – 3:22
  14. "Summerboy" (Brian & Josh) – 4:13
  15. "Disco Heaven" (bonus track) (Fusari, Tom Kafafian) – 3:41
  16. "Again Again" (japońska edycja) (R. Fusari) – 3:04
  17. "Retro, Dance Freak" (Japońska edycja) (R. Fusari) – 3:22

Japońska Edycja Specjalna z DVD

   1. "Just Dance" (Video)
   2. "Poker Face" (Video
   3. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (Video)
   4. "LoveGame" (Video)
   5. "Paparazzi" (Video)

Niemiecka Edycja Specjalna bonus track

16. "Poker Face" (live at the Cherrytree House piano & voice version)(RedOne) – 3:57
17. "Just Dance" (live at the Cherrytree House stripped down version)(featuring Colby O'Donis)(RedOne, Akon) – 4:01
18. "Eh, Eh (Nothing Else I Can Say)" (electric piano and human beat box version)(M. Kierszenbaum) – 2:55
19. "Again Again" (R. Fusari) – 3:04

Angielska i Irlandzka edycja

16. "Again Again" (bonus track) (R. Fusari) – 3:04

Polska edycja

15. "Disco Heaven" (bonus track) (Fusari, Tom Kafafian) – 3:41
16. "Retro, Dance Freak" (bonus track) (R. Fusari) – 3:22